==== STAROŚĆ I ŚMIERĆ ==== {{:dehonlastpicturealiveweb.jpg?200|}} Wszyscy moi starzy znajomi odchodzą, pustka rozprzestrzenia się wokół mnie, niedługo na mnie przyjdzie kolej, chciałbym lepiej przygotować się na to, przez zjednoczenie z Naszym Panem. Moi przyjaciele w niebie będą mi w tym pomocni. (O. Leo Dehon, 1925) \\ ==== ROCZNICE ==== {{ :dehonbefores.h.1.jpg?200|}} \\ **Urodziny Ojca Dehona – widziane przez niego samego**\\ \\ Ojciec Dehon przypomina rok 1909:\\ \\ //14 (marca) wchodzę w 67 rok mojego życia. Ile myśli o utraconych łaskach! Obym mógł nadrobić stracony czas! Powracam do wspomnień dotyczących początków Zgromadzenia. Ileż ataków ze strony szatana! Zwłaszcza od 1881 do 1884 roku, jakież doświadczenia zwaliły się na mnie i na Zgromadzenie%% %%//(NQT XXIV/1909, 68).\\ \\ W 1913 roku o. Dehon pisze:\\ \\ **Moje siedemdziesiąte urodziny. Ojciec Święty przesłał mi gratulacje i swoje błogosławieństwo. Jest to zbyt wielki honor dla kogoś, kto jest nic nie wart, a ja taki właśnie jestem. Wszystko to przygotowuje koniec, który nie jest daleki... W Zgromadzeniu będą się modlić za mnie, i to jest rzeczą najlepszą. Członkowie rad generalnych rozesłali po naszych domach listy okólne, w których zachęcają naszych zakonników, by uczynić z dnia 14 marca dzień modlitwy i dziękczynienia. Kapłani odprawią Mszę św. w mojej intencji, inni mają przyjąć Komunię św. Deo gratias! Bardzo potrzebuję miłosierdzia Najświętszego Serca!%% %%//(NQT XXXV/1913, 23)//** \\ ==== ŻYCZENIA ==== {{ :dehonatdesk2web.jpg?200|}} 80-te urodziny o. Dehona: głosy innych\\ I tak jedna z rzymskich gazet w roku 1923 gratuluje%% %%//znanemu socjologowi i założycielowi Księży Najświętszego Serca//:\\ //Ks. Dehon jest zbyt znany w Rzymie, abyśmy musieli mówić o nim i o jego dziełach. Jest on znany nie tylko ze swego wielkiego dzieła założonego dla dobra Kościoła, a mianowicie Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego... Wspominamy go w szczególny sposób jako wybitnego socjologa, który w obecności licznych kardynałów i tysięcy słuchaczy wygłaszał konferencje na temat dyrektyw papieża Leona XIII, w czasie których przedstawił kryzys społeczny i ekonomiczny zagrażający Europie. Pełen oświeconego ducha zwracał uwagę na to, co w naszych czasach najważniejsze, na uzdrowienie społeczeństwa. W związku z tym za szczególnie istotne uważał rozwiązanie wielkich problemów gospodarczych i społecznych//.%% %%//Napisał liczne książki na tematy socjologiczne; jak >> Podręcznik chrześcijańskiej nauki społecznej<<, >>Chrześcijańska Odnowa Społeczna<<,%% %%//(//Archiwum Dehoniańskie//, INV-Nr 0014159).\\ \\ Odmienny jest ton biskupa Bineta, z Soissons w wypowiedzi dla%% %%//Semaine Religieuse de Soissons,//%% %%periodyku diecezjalnego, z okazji tej samej okoliczności (artykuł z 17.03.1923 roku):\\ //Jest Ksiądz jednym z synów Kościoła najbardziej zasłużonych i znanych od Brukseli po Rzym, w Afryce i w Ameryce.//\\ //Jakież żniwo zebrał Ksiądz od czasu tych odległych dni, w których jako młody wikariusz bazyliki nawiązywał Ksiądz kontakty z młodzieżą z Saint-Quentin, którą musiał Ksiądz bardzo kochać. Dla młodzieży był Ksiądz przywódcą i ojcem, inicjatorem i motorem licznych przedsięwzięć. Założył Ksiądz Kolegium Św. Jana, ze swymi licznymi i wspaniałymi uczniami. Mogło równać się ono z najsłynniejszymi katolickim instytutami wychowawczymi...//\\ //Spośród wszystkich uczniów z Aisne, zwłaszcza z Saint-Quentin, którzy znali Księdza i podziwiali, przedstawiam się Ksiądzu jak stary kapłan lewita przedstawił się Judycie i unosząc rękę, aby Go błogosławić, mówię Księdzu: >>Ty jesteś chwałą Jeruzalem, ty jesteś radością Izraela<<.%% %%//(//Semaine Religieuse de Soissons//, 17.03.1923).\\ \\ Różne wspomnienia o tym samym człowieku: w Saint-Quentin, w ramach lokalnych, jest człowiekiem działania, oddanym służbie młodzieży, w Rzymie jest człowiekiem nauki, obdarzonym wielką wrażliwością i kompetencją w sprawach społecznych. Dwa wspomnienia z okazji 80 urodzin o. Dehona, które z jednej strony przypominają różne etapy życia ojca, z drugiej zaś wskazują na szeroki zakres jego zainteresowań, jego zdolności i jego osobowość. \\ ==== BAZYLIKA CHRYSTUSA KRÓLA ==== {{ :cristorecornerstone16afeb.jpg?200|}} Nowa Świątynia Najświętszego Serca Jezusa – Położenie kamienia węgielnego na Piazza d’Armi\\ Tak został zatytułowany artykuł w%% %%//Regno del Sacro Cuore di Gesŭ (Królestwo Serca Jezusowego//) z czerwca 1920 roku. W rzeczywistości nazwa świątyni, przez tyle lat upragnionej przez o. Dehona, podlegała w ciągu lat wielu zmianom. Od czasu erygowania parafii jej oficjalny tytuł brzmi:%% %%//Parafialny Kościół Najświętszego Serca Chrystusa, Króla Pokoju.// \\ 27.02.1920 roku pismo to ogłasza początek prac budowlanych na Piazza d’Armi%% %%//w jednej najlepszych dzielnic Rzymu, z każdym dniem rozwijającej się coraz bardziej i zaludniajacej się. Brak tutaj jeszcze kościoła, gdzie wierni tej nowej dzielnicy mogliby zbierać się i spełniać z łatwością obowiązki religijne.%% %%//W dniu 18.05.1920 roku odbywa się ceremonia położenia kamienia węgielnego, podczas której%% %%//znany socjolog ks. Leon Dehon%% %%//wygłasza oficjalne//%% %%//przemówienie opublikowane w%% %%//Regno del Sacro Cuore//%% %%w numerze czerwcowym 1920 r. (opublikowano również artykuł w%% %%//L’Osservatore Romano//):\\ //Ojciec Święty w dniu, w którym został ogłoszony dekret o kanonizacji św. Małgorzaty Marii, powiedział, że ta data będzie znakiem rozlania nowych łask i początkiem Królestwa Najświętszego Serca, w którym wiara katolików pokłada nadzieje i oczekuje jako czasu pokoju, miłości, pojednania między narodami i klasami ludzkiej społeczności. Świątynia ta powinna przypomnieć tę datę i naszą ufność pokładaną w tym błogosławionym Królestwie.\\ Okropne doświadczenie wojny, jak również niespokojny okres powojenny, znajdują odbicie w wygłoszonej w 1920 roku mowie o. Dehona z okazji położenia kamienia węgielnego pod budowę tak długo upragnionego kościoła pod wezwaniem Najświętszego Serca Chrystusa, Króla Pokoju (tak brzmi dzisiejsza nazwa)\\ //Serce Jezusa nie jest niczym innym, jak pokojem i miłością: biegnijmy wszyscy, ludzie wierzący i wszystkie narody, by zaczerpnąć z tego mistycznego źródła, które Chrystus pragnie szeroko otworzyć naszym duszom w tej gorączkowej i niespokojnej epoce. >>Przyjdźcie do mnie wszyscy<<, mówi do nas, >>robotnicy, dusze cierpiące, doświadczane narody<<.\\ Zbiórka koniecznych środków finansowych była ostatnim apostolstwem o. Dehona pod koniec jego życia. Była to praca trudna i nie zawsze przynosiła wielkie rezultaty:%% %%//Pracuję intensywnie i wysyłam 4.000 listów do Francji i Belgii, prosząc o pomoc dla naszego dzieła w Rzymie. Pieniądze przychodzą skromne i bardzo wolno%% %%//(NQT XLIII/1920 122). Jeszcze w dniu swojej śmierci na jego biurku znajdowały się listy z prośbami o pomoc, które przygotowywał każdego ranka. \\ ==== WSPOMNIENIE ==== {{ :bruxellesetotenbett.jpg?200|}} Nekrolog George’a GoyauZdjęcie przedstawia trumnę z ciałem o. Dehona na katafalku w kaplicy naszego domu w Brukseli.Na wiadomość o śmierci o. Dehona 12.08.1925 roku, przesłano do Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego liczne pisma kondolencyjne.\\ Także i liczne dzienniki (zwłaszcza francuskie, włoskie, belgijskie i holenderskie) pisały o śmierci Założyciela i często publikowały krótką jego biografię. Wśród tych artykułów na uwagę zasługuje tekst George’a Goyau z%% %%//La Libre Belgique//%% %%z 9.11.1925 roku.\\ Po pierwsze dlatego, że Goyau (1869-1939) był jednym z wybitnych przedstawicieli katolicyzmu francuskiego tej epoki. Z wykształcenia i zawodu historyk, stał się po opublikowaniu encykliki%% %%//Rerum Novarum//%% %%w 1891 jednym ze zwolenników zbliżenia republiki i katolicyzmu społecznego. Jego arcydziełem jest jednak wydana w 1922 roku%% %%//Historia Kościoła we Francji//, która uczyniła z niego jednego z bardziej cenionych ekspertów katolickich.\\ \\ Dopiero w interpretacji lat dziewięćdziesiątych, z pobytem w Val-des-Bois traktowanym jako symbol, autor okazuje zrozumienie dla o. Dehona, które znacznie wychodzi ponad to, co widziała w Założycielu większość jego współbraci:\\ //Kolejne okresy życia o. Dehona, jego okres społeczny i jego okres mistyczny, wydają się wzajemnie przenikać właśnie w pobycie w Val-des-Bois, gdzie lubił przebywać. To tutaj, obok robotników, obok chrześcijańskiego przedsiębiorcy, jakim był Harmel, dojrzała myśl o. Dehona, idea >> Podręcznika chrześcijańskiej nauki społecznej<<, który wielu młodymi zaangażowanym w sprawy społeczne wskazywał drogę do działania. Słyszę jeszcze o. Dehona z tych czasów w Val-des-Bois, jak rozwijał przed młodymi seminarzystami i młodzieżą świecką, wielkie linie papieskiej doktryny i przekazywał nauczanie, jakie z nich wypływało, aby je przejęli i głosili mocą swej młodości.Jego postać jest majestatyczna, a jego teologia rygorystyczna; lecz skoro tylko zaczynał mówić, płynęła z jego warg owa delikatność ducha, którą karmił się podczas swoich codziennych medytacji, przez ustawiczną kontemplację innej delikatności, delikatności Człowieka-Boga. Był on przede wszystkim, jako apostoł społeczny, uczniem tego Serca, które odznaczało się miłosierdziem//%% %%//(La Libre Belgique,%% %%//9.11.1925 Arch. Dehon. Inwen. 006806).